همبستگی روش های آستراند و ACSM در برآورد بیشترین ظرفیت هوازی (VO2-max)

Authors

  • محمد بیگی, ابوالفضل دانشگاه علوم پزشکی قم
  • حسینی, ستار دانشگاه علوم پزشکی شیراز
  • رستگار, لیلا دانشگاه علوم پزشکی شیراز
  • زارع دریسی, فروغ دانشگاه علوم پزشکی شیراز
Abstract:

Introduction: The maximum aerobic capacity (VO2-max) can be used to assess the cardio-respiratory condition and fit the physiological characteristics of workers to the work. This study was conducted to determine the correlation between the two methods of estimating the maximum aerobic capacity and its affecting factors among students of Shiraz University of Medical Sciences. Materials and Methods: In this cross-sectional study, 104 students (54 males and 50 females) participated voluntarily (age ranged from 18 to 28 years). The subjects were assessed by step test according to Åstrand and ACSM protocols. The data collecting tool was a questionnaire including separate sections of demographic (age, sex, etc.), anthropometric (height, weight and BMI) and physiological (VO2-max) characteristics. Results: The results revealed that the maximum aerobic capacity estimated from Åstrand and ACSM protocols were 3.21 (0.825) and 3.13 (0.707) l.min-1, respectively. Pearson correlation test showed high correlation between estimated maximum aerobic capacity via two protocols of Åstrand and ACSM (r=0.958). Meanwhile, there were significant associations among maximum aerobic capacity with weight, height, BMI and the number of hours of exercise per week. Conclusion: The two methods for estimating the maximum aerobic capacity (Åstrand and ACSM) were highly correlated. Variables such as weight, height, BMI, and number of hours of exercise per week can be named as effective factors on VO2-m Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal" mso-tstyle-rowband-size:0 mso-tstyle-colband-size:0 mso-style-noshow:yes mso-style-priority:99 mso-style-parent:"" mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt mso-para-margin-top:0cm mso-para-margin-right:0cm mso-para-margin-bottom:8.0pt mso-para-margin-left:0cm line-height:107% mso-pagination:widow-orphan font-size:11.0pt font-family:"Calibri","sans-serif" mso-ascii-font-family:Calibri mso-ascii-theme-font:minor-latin mso-hansi-font-family:Calibri mso-hansi-theme-font:minor-latin}

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

همبستگی روش های آستراند و acsm در برآورد بیشترین ظرفیت هوازی (vo۲-max)

مقدمه: از بیشترین ظرفیت هوازی (vo2-max) می توان به منظور سنجش وضعیت قلبی- تنفسی افراد و به دنبال آن ایجاد تناسب فیزیولوژیک بین کار و کارگر استفاده نمود. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی بین دو روش آستراند و acsm در برآورد بیشترین ظرفیت هوازی و تعیین عوامل مؤثر بر آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز، صورت پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 104 نفر (54 مرد و 50 زن) از دانشجویان به صو...

full text

همبستگی آزمون‌های تردمیل (Gerkin) و پله (ACSM) در برآورد حداکثر ظرفیت هوازی (VO2-max)

Background and aims: The maximum aerobic capacity or VO2max is a measure of the maximum volume of oxygen that can be absorbed by respiratory system and delivered to the acting muscles through blood flow. The aims of this study were to determine the correlation between the two methods of treadmill and step tests in estimating the maximum aerobic capacity and it's affecting factors among students...

full text

برآورد حداکثر ظرفیت هوازی (VO2-max) و مطالعه عوامل تاثیر گذار بر آن در کارگران مرد کارخانجات صنعتی سنندج در استان کردستان در سال 1392

Background and Aim: Estimating the maximal aerobic capacity in humans can be used to establish the proportionality between the worker and work physiology. This study was conducted to determine VO2-max and its associated factors among male workers of industrial sector of Sanandaj city. Method: To conduct this study, 200 healthy and non-smoking male workers were randomly selected. Maximal aerobi...

full text

عوامل تأثیرگذار بر برآورد حداکثر ظرفیت هوازی به روش تردمیل در دانشجویان فوریت های پزشکی قزوین

 زمینه: می­توان از حداکثر ظرفیت هوازی به منظور سنجش وضعیت قلبی- تنفسی افراد و ایجاد تناسب فیزیولوژیک بین فرد و کار محوله استفاده کرد.  هدف: مطالعه به منظور برآورد حداکثر اکسیژن هوازی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان فوریت­های پزشکی قزوین انجام شد.  مواد و روش­ها: این مطالعه­ مقطعی بر روی 36 نفر از دانشجویان داوطلب مرد رشته فوریت­های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین در سال 1393 انجام شد. افراد مور...

full text

مقایسه برآورد ظرفیت هوازی (vo2max) بر اساس درک ذهنی و فیزیولوژیکی در کادر پرستاری

زمینه و هدف: به منظور ایجاد تناسب بین کار و انسان می توان از ظرفیت هوازی استفاده نمود. از روش های برآورد کار جسمانی، ارزیابی ذهنی و فیزیولوژیکی است. ارزیابی خستگی حین کار فیزیکی با علایم ذهنی، مقیاس بورگ (RPE) و فیزیولوژیکی مانند ضربان قلب می باشد.این مطالعه با هدف مقایسه برآورد ظرفیت هوازی بر اساس درک ذهنی و فیزیولوژیکی در کادر پرستاران مرد یکی از بیمارستان های شهر تهران است. روش بررسی:مطال...

full text

مقایسه و ارزیابی مدل های برآورد کننده vo2 max در دانش آموزان پسر دبیرستان

هدف از اجرای این پژوهش ارزیابی اعتبار آزمون های میدانی دوی 1600 متر و بالک 15 دقیقه ای در برآورد حداکثر اکسیژن مصرفی دانش آموزان پسر (با سن 87/15 سال، قد46/169سانتی متر، وزن93/60 کیلوگرم) بود. به این منظور، 30 نفر از دانش آموزان پسر دبیرستان امام علی اردبیل انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. حداکثر اکسیژن مصرفی برای یک گروه از طریق آزمون 1600متر و گروه دیگر آزمون بالک 15دقیقه ای و مج...

15 صفحه اول

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 1  issue 3

pages  27- 35

publication date 2014-03

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023